Met Rinze een nachtje gevist op een mooie plas in de polder. Midden in het weidse polderlandschap, hopend op een bak van een karper, genietend van alle ruimte en rust. De werkelijkheid bleek ietsje anders…
Na een aantal voerbeurten met de SGB (speelgoedboot) op een aantal keiharde mosselplaten te midden van de zachte stinkende drek streken we vrijdagavond neer op de stek. Rinze viste hier normaal wel eens een zondagnachtje en dan is het altijd lekker rustig vertoeven hier, maar deze vrijdagavond is dit niet het geval. Het aan het waterliggende zaaltje is de avond verhuurd voor een bruiloft en mijn pluutje staat letterlijk drie meter van de dansvloer. Over het uitzicht hadden we die avond trouwens niets te klagen, niemand die ook maar vermoedde dat daar in het donker twee ‘struikrovers’ zaten te gluren!
Tijdens het opzetten volgde de tweede teleurstelling; aan de andere zijde van het water zagen we de contouren van twee bivvy’s tussen het riet staan. Nadat de boot was opgeblazen en Rinze bij de andere vissers was gaan polsen bleek dat wij onze rigs gelukkig gewoon op ‘onze’ aangevoerde stekken konden laten zakken. Maar….. zes extra lijnen….daar werden we niet echt vrolijk van! De avond en later de nacht verlopen rustig en volgens Rinze had er al lang een hengel af moeten lopen. We houden het op de extra lijndruk ten opzichte van normaal. Na een aantal bezoekjes van bruiloftsgasten en een aantal verzoeken van onze kant voor een koud pilsje van de tap voor de veroorzaakte ‘overlast’ wordt het rond drie uur in de nacht de eindelijk rustig op de parking achter ons! Zzzzzzzslapen…
Nadat we eindelijk plat liggen krijg ik na een kwartier een brasemaanbeet en moet ik alweer van de stretcher af… Rinze plaatst de hengel d.m.v. de boot weer op de juiste spot en we duiken weer op onze stretchers. Inmiddels is het kwart voor vier… Na een welverdiende nachtrust van welgeteld drie kwartier vertrekt er een hengel van Rinze met een rotgang! Vlak nadat hij contact heeft gemaakt met de vis zit het hele zaakje plotseling muurvast. We springen met z’n tweeën in de boot en ik begin rustig richting vis te roeien terwijl Rinze de lijn op spanning houd. Tijdens het varen merkt Rinze dat de vis zich weer heeft losgezwommen want de lijn veranderd opeens van koers. Wel kicken hoor dit, met z'n tweeën midden op het water omgeven door een dik pak mist en het enige geluid dat we horen is het tikken van de molenspoel.
Plotseling een kolk vlak voor de boot, ik steek het net in het water en de vis zwemt er vanzelf in, een meevaller dus, dit gaat ook wel eens anders! Het blijkt een leuke schub te zijn van net over de tien kilo. Wanneer even later de hengel weer op de spot ligt en de vis voor even gezakt is kunnen we eindelijk weer even onze ogen sluiten. Iets voor zevenen zit ik alweer op de rand van de stretcher omdat achter mij op de parking het gerommel en gestommel alweer begonnen is. Een groep mensen staat klaar om het naastgelegen zaaltje schoon te gaan maken, een of andere Monumentendag staat er op het programma... Op dat moment besluit ik hoe de rest van mijn programma er vandaag uit zal zien, slapen, vééééél bijslapen!
Vriendelijke groet,
Remond van Dijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten