Vorige week leverde de stek twee mooie vissen op en tijdens de twee voerbeurten afgelopen week zag ik weer meerdere vissen rollen. Dit deed me besluiten om vrijdag toch nog een nachtje te pakken in plaats van het geplande zondagochtendje. Tien uur stapte ik in de reeds bepakte auto, een half uur later was ik geïnstalleerd en om 23.00 uur was ik aan het vissen. Zelfde concept als een week eerder, één hengel richting de boom, de andere op een randje voor een lelieveld. Tijdens het opzetten klapte er tot twee keer toe een karper uit het water, goed voor het vertrouwen! Ik slaap vannacht onder een ‘pluutje’ dus ik heb mooi uitzicht over het water en al gluurend richting het water dommel ik in slaap.
Een monotome pieptoon en een felblauw licht rukken mij een paar uur later uit mijn slaap en voor ik het goed en wel doorheb ben ik in gevecht met een karper. Het blijkt een leuke spiegelkarper te zijn. Tijdens de dril is de vis door mijn andere slappe lijn gezwommen die op de bodem ligt wordt op onverklaarbare wijze doorgesneden…….Hier baal ik enorm van aangezien er nu een rig ligt te vissen zonder hengel! Ik werp de andere hengel weer in op de stek en begin de ander weer op te tuigen. Een fluiter geeft aan dat zich weer een vis heeft vergist in de net ingelegde hengel! Vlug maak ik contact en dit voelt beter aan dan de vorige vis. Een leuke strijd volgt wat resulteert in een dikke spiegel op de mat. Dit gaat lekker zo! Er zwemmen op dit water drie bepaalde vissen die ik probeer te strikken en daar was deze spiegel er één van. De andere twee zijn een leder, die ik in 2003 al eens had toen ik hier in de winter viste, en een grote schubkarper.
Alles wordt weer een stelling gebracht en ik kruip snel terug
in de zak. Om half zeven leg ik beide hengels opnieuw in en voer de stekken nog
eens aan. De vroege uurtjes zijn vaak productief dus wie weet…. Tijdens het
maken van wat sfeerfoto’s komt de hengel voor het lelieveld plots tot leven en
tijdens de dril krijg ik in de gaten met wie ik van doen heb; de leder! Een
onvervalste Hollandse leder met een aparte rugvin of beter gezegd zonder
rugvin. Er zit alleen nog een klein antennetje op z’n rug. De dril word in mijn
voordeel beslist en ook deze kan even in de zak, nog even wachten op Alwin voor
wat plaatjes. Maar goed dat ik zoveel bewaarzakken had meegenomen, drie vissen
in één nacht op dit water. En dan ook nog eens twee vissen waar ik achteraan
zat! Bizar! Alleen de grote schub ontbreekt nog.
Vlug de hengel weer terug en de brander aan voor een lekkere
bak koffie. Ondertussen begin ik vast met het afbreken en opruimen van de
spullen wanneer ik wéér wordt ‘gestoord’ door een hengel die om aandacht
schreeuwt! Weer de hengel bij de boom. Wanneer ik met een hoepeltje kromme
hengel in m’n handen sta voel ik dat dit wederom een betere vis is! De vis rost
met gemak meters lijn van de spoel en weet van geen ophouden. Dit doet me
denken aan de dril van de schub van vorige week. Als ik na een spannende dril,
de lelies worden steeds groter en de vis duikt er steeds weer in, het net onder
een grote schub schuif weet ik zeker dat het dezelfde vis als vorige week is. Een
lichte teleurstelling maakt zich van mij meester. Wanneer ik het net open en de
vis wat beter bekijk valt me op dat deze vis veel breder is en een veel dikkere
buik heeft! Het is de grote schub!! Dit is echt niet normaal, drie vissen die
ik graag wou vangen en alle drie op rij komen ze eruit! Hoe bizar!!
Even later is Alwin ter plaatse en schiet weer fantastische
platen van de vissen. Maatje bedankt! Er gaan verhalen dat er nog een leder op
dit water moet zwemmen maar die schijnt al heeeel lang niet meer te zijn
gevangen. Ik ga voorlopig gewoon nog even door op dit water, wie weet welke
verrassingen er nog zwemmen?
Remond van Dijk